1 - өлең Шаңқан боз атқа сал жабу, Ойтаңға үй тік көгалды. Бәйгіге бапсыз барғаны Шын жүйрік үшін обал-ды. Армансыз шықсын суы бір, Жоғалсын ағып кермек тер. Тұлпарды Ерек туымы — Аямай сынар өр, бөктер. Қосылып ұшсын шаңға бу, Бермейік қолдан арды өлсең ... Еңсесін езген ақ жабу Қанат боп кетсін сәлден соң. Мүсіні малдан бөлек бұл, Атылғалы тұр барысша. Аңдыспай озса керек-ті, Мың атпен салса жарысқа ... Құбыла жаққа жай кілем, Жүйріктен бір сыр тартар көз! — Мен келмей жүрген бәйгіден Келіп қап жүрер шаңқан боз ... 01.08.1981 ж. Алматы 2 – өлең Келді ғой бабың, Алагөз, Бақ па әлде сор ма жолында? Көсілші, шіркін! Тәмәм ез Күңкілдеп қалсын соңында. Аяққа түспес жарақат, Шашаңды шаң да шалмас, ә? "Көк байтал" қосқан Барақат Әруағы мені қолдаса! Сезігін кеудем басты әрең, Тап бүгін бөгет болмас, ә? Қу Қосжан " қосқан "Тас жирен" Әруағы сені қолдаса!.. Қарт сейіс көзге жас алды, Қонғанда саған жас ақын ... Шабысың есте асауды Албасты құсап басатын. Көк жона тоқым, сүйек ер, Көк мойнақ, саған жарасты. Күйелі ер менен киелі ел Қайыл қап бізге қарасты. Тағы бір сыншы: "ат осы"... — деп қалды теріңді ұш бұрап. — «Алмауыт еді атасы, Жылқы емес мынау, құс, бірақ ... Суыннан туған секілді Қарашы тұрқын кәпірдің!» — Дегенде сұм шал не түрлі Ойларға кетіп аһ ұрдым. Көзінің сұғын қадаған Табылар талай мыстандар. — Есте ұста, бозым, қал аман — Досың бар жерде дұшпан бар. Ал кеттік, кәне, тұяғың Тышқанның керін таптасын! — Озу да жаман, зиялым, Озбаудан құдай сақтасын!.. 08.03.1983 ж. Алматы. 3 - өлең Батасы қабыл бабадан алып мың сабақ, Алагөз атты өре киізбен тұмшалап; Алты қанат үйдің ішіне отты жақтырып, Қақ қылып жерді қамау тер алдым сын сағат. Алғауы кетіп тұлпардың бойы жеңілген. Ағызып терін азапқа салған жерімнен, Ақ жабуменен аршындап шыққан ақ боз ат Айдыннан ұшқан аққудай болып көрінген. Алагөз тұлпар сол түні әбден асып таң, Қос уыс жем жеп, саумалды жұтқан қос ұрттам. Кеу - кеулеп желген кілең сейіске ілесіп, Ертесін мен де тойлы ауыл жаққа асыққам. Алқалы топқа арындай басып ендім мен, Арманға мінген ақынды танып ел білген. Алагөзімнің сыпырған сәтте жабуын, Ат танитындар ару көргендей телмірген. Буына тойдың мас болып, балқып жатты алап, Шеки де басқан ақбозым бейне ақ парақ ... Жіберді - ай кенет, барлығы бірдей кісінеп Алагөз атқа қаптаған күлік жалт қарап. Берілген шақта жұлқынған кілең атқа ерік — Ақ жасын ақты, мысалы, бұлтты қақ бөліп. ... Мәреден өте мертікті, дүние-ай, пырағым, Дұшпанның сұғы, тышқанның іні тап келіп. Қаралы тойым тарады. Көңіл жаралы ... Мен қатысатын аламан бәйгі бар әлі. — Астана жаққа аттанып кеттім тойдан соң, ... Ақынның бәрін бір жалт қаратсам жарады ...
